BEHOUD VAN DE SOORT

In tegenstelling met vroeger gaat de vis gaat veelal niet meer mee naar huis maar zal worden gemerkt. Hiermee werken we met zijn allen mee aan het behoud van de soort en onze sport.

TAGS EN TAGGING

Daar zijn een merkstok en merkjes van bijvoorbeeld de TBF, The Billfish Foundation, of een locale organisatie voor nodig. Deze merkjes kun je meestal gebruiken van de door jou afgehuurde (Big Game) boot als deze het TBF of locale programma zal ondersteunen.
Een andere mogelijkheid is natuurlijk om bijvoorbeeld de Billfish Foundation zelf te benaderen.
Het TBF merkje moet zo dicht mogelijk naast de rugvin worden aangebracht en minimaal 30 centimeter verwijderd van de kop en de kieuwen van de vis. Het gedeelte onder de rugvin bevat de minste bloedvaten en zal zodoende de vis daar zo min mogelijk verwonden.
Direct na het drillen en nadat je de vis onder controle hebt kun je deze merken en kun je de haak verwijderen. Pak met één hand, gebruik wel handschoenen, de ‘bill' en verwijder met je andere hand de haak. Gebruik hiervoor indien nodig een tang. Probeer de vis zo min mogelijk te beschadigen.
Het merken van een vis is absoluut niet moeilijk maar moet wel gedaan worden na gezamelijk overleg, om onveilige situaties te voorkomen. Zorg dan ook dat één of meerdere bemanningleden de vis voor 100% onder controle heeft en duw dan de punt van de merkstok met een korte maar krachtige beweging in de vis. Het merkje zal achterblijven en de schipper zal de details van het merken naar de betreffende instantie sturen.

Voor elke gevangen en gemerkte vis zal er T-vlag worden gehesen zodat men dat bij terugkomst kan zien.
Stond men vroeger op de kade om te zien met wat voor vis en hoeveel je terug kwam nu komt men veelal voor het verhaal van jouw vangst.

RELEASE

Laat de vis na het plaatsen van een tag eerst op krachten komen door de kop van de vis geheel onder water te duwen en met de boot langzaam vooruit te varen. Er zal water door de kieuwen van de vis stromen, de vis zal al snel een andere kleur krijgen waarna deze zijn vrijheid weer terug kan krijgen.

EERDER GEMERKTE VISSEN

Vang je een vis die al een tag heeft verwijder het aangetroffen merkje door dit zo dicht mogelijk bij de vis los te knippen. The Billfish Foundation zou het zeer op prijs stellen als je het merkje daarna zou willen opsturen. Zij zullen dit dan gebruiken voor onderzoek, zoals leefgebied, leeftijd, gezwommen afstand na het merken, enz. Vergeet niet de vis opnieuw een tag te geven en de nieuwe details mee te sturen.

CATCH AND RELEASE

Niet alle vissoorten komen in aanmerking voor een tag. Als er voldoende bekend is over een soort of deze op dat moment niet word onderzocht naar bijvoorbeeld migratie patronen, paai- en / of voedsel- gebieden en / of het (langzaam) verdwijnen van die specifieke soort is zo'n tag-programma niet nodig.
Dat hoeft dan natuurlijk niet te betekenen dat alles wat we vangen dood en mee moet of kan want soms ontbreekt gewoon het geld voor een onderzoek. Het is aan iedere sportvisser zelf om dan te bepalen welke vis en hoeveel er mee naar "huis" gaan.

RECORDVISSEN

Helaas is er geen andere mogelijkheid dan de mogelijke recordvis naar de weegschaalvan het weegstation aan land te brengen. Vergewis je dus goed van de staande records en overleg met de schipper, die daar ongetwijfeld meer ervaring in zal hebben, of er een goede kans is dat het gewicht van de gevangen vis dat record zal overtreffen en jij daarmee de Nederlandse All Tackle of Lijnklasse Record Houder zou kunnen gaan worden.
Zo niet of bij gerede twijfel dan adviseren wij de vis indien mogelijk een ‘tag' en zijn vrijheid terug te geven en daarmee het onderzoek om deze vissoort in stand te houden te helpen.

Denk wel om de voorwaarden waaraan je moet voldoen om een vis te kunnen claimen.

Dennis Ensing

Namens de NZV Commissie ter behandeling van Record Claims.